Vera van Pol (midden) bij het EK in München, afgelopen augustus.
Door Lisa Deen
Turnster Vera van Pol twijfelde na de Olympische Spelen en de WK van 2021 over haar toekomst in de sport. Mede door de opleiding sportmassage hervond ze de passie en besloot ze tóch door te gaan.
“Door mijn achtergrond herken ik sneller klachten bij mezelf en anderen”
Bij de EK deze zomer eindigde ze met de Nederlandse ploeg als vierde in de landenwedstrijd. “Vorig jaar ben ik er na de Olympische Spelen en de WK even tussenuit gegaan”, vertelt Vera. “Het was
een zwaar jaar geweest. Ik wilde daarom nadenken of ik het turnen nog wel leuk vond.”
Tussenjaar
In september 2021, nog voor de WK in Japan, besloot ze te starten met de opleiding sportmassage. “Ik vond het belangrijk om iets naast het turnen te doen. Anders zat ik alleen maar thuis. Dat had ik, mede door corona, eigenlijk al twee jaar gedaan. Omdat turnen zo belangrijk was en zoveel tijd kostte, deed ik er in aanloop naar de Spelen niets naast.
“Ik vond het belangrijk om iets naast het turnen te doen. Anders zat ik alleen maar thuis”
Vera stopte in die voor haar zo belangrijke periode haar opleiding voeding en diëtetiek. “Ik nam destijds een tussenjaar vanwege de voorbereidingen voor Tokio. Toen ik dat tussenjaar had, kwam corona. Ik begon steeds meer te twijfelen: ik vond het leuk om over voeding te leren, maar eigenlijk wilde ik geen diëtist worden. Voordat ik met die studie startte, heb ik lang nagedacht over de opleiding fysiotherapie, maar vanwege de verplichte aanwezigheid was dat lastig te combineren met topsport. ”Toch bleef Vera altijd interesse houden in het menselijk lichaam. “Toen ik in 2017 in Heerenveen kwam trainen, kreeg ik voor het eerst te maken met sportmassage”,
vertelt ze. “Eerder ging ik met een pijntje vaak naar de fysio. Naar een sportmasseur ga je juist om preventief klachten te voorkomen, zodat die pijntjes er niet komen. Het wordt vaak gezien als een luxeding, of juist als iets voor alleen topsporters. Maar het is ook voor de recreatieve sportman
of sportvrouw heel goed. Zelf heb ik er als turnster veel aan gehad.”
Achtergrond
Haar enkels zijn al jarenlang haar zwakke punt, vertelt ze. “Ik heb ervaren dat wanneer ik preventief naar de sportmasseur ging om mijn kuiten en schenen te laten behandelen, ik die enkelklachten beter onder controle had. Turnen is een ontzettend belastende sport, waarbij pijntjes snel ontstaan. Het gaat niet om één houding, zoals bijvoorbeeld in het schaatsen, maar wij hebben te maken met springen, balanceren, hangen en steunen: je hele lichaam komt van pas. Het is fijn om je dan preventief te laten behandelen om blessures te voorkomen. ”Door de behandelingen die ze zelf onderging en het effect ervan, bedacht Vera dat de opleiding tot sportmasseur wellicht ook iets voor haar zou zijn. Aan Wilma Schellingerhoudt, de sportmasseur bij Topsport Noord, stelde ze allerlei vragen. “Het leek me ontzettend leuk om met het lichaam en herstel bezig te gaan. Op de massagetafel heeft Wilma me van alles uitgelegd en via haar ben ik bij Sportmassage Friesland gekomen. ”Vera besloot in het najaar van 2021, tijdens haar voorbereiding op de WK, de opleiding tot sportmasseur te volgen en sindsdien liep ze wekelijks bij Wilma stage. “Tijdens de opleiding merkte ik dat ik door mijn achtergrond sneller klachten herkende, bij mezelf en anderen. Je leert welke bewegingen bij welk lichaamsdeel horen, daardoor begreep ik bepaalde klachten sneller. Als ik veel gymnastische sprongen en spagaten had gedaan, wist ik waarom mijn bilspieren de volgende dag strak stonden. Ik vond het ontzettend leuk en interessant. ”De WK vorig jaar verliepen uiteindelijk niet zoals gehoopt. Vera lastte mede daarom een rustperiode in om afstand te nemen van het turnen. “Maar door het masseren was ik nog wel wekelijks in de turnhal.”
Turnpakje uit de kast
Juist tijdens haar stage als sportmasseur, op de bovenste verdieping van de turnhal in Heerenveen, begon het weer te kriebelen. “Ik keek af en toe door het raampje en zag dan die kleine meisjes die zoveel plezier hadden in het turnen. Daardoor kreeg ik er ook weer heel veel zin in. Turnen is gewoon echt heel erg leuk. Ik had het even weggestopt om te kijken of ik het ging missen. Dat gevoel kwam eigenlijk heel snel. In januari heb ik mijn turnpakjes weer uit de kast getrokken. ”Ondertussen sloot ze ook haar opleiding tot sportmasseur af. “Ik heb die periode heel leuk gevonden, vooral omdat ik wat anders had dan alleen maar turnen. Mede door iets anders te doen, besefte ik dat de cirkel nog niet rond was. Ik miste het bewegen, het vliegen en over de kop gaan. Dat is niet voor veel mensen weggelegd. Bovendien: Ik kan het nu nog, waarom zou ik dan stoppen? ”Haar zogenoemde ‘comeback’ verliep beter dan verwacht. Vera won in 2022 haar eerste World Cup-medaille en werd met de Nederlandse ploeg vierde bij de EK in München. Ondanks haar sterke terugkeer besloot ze de recente WK in Liverpool over te slaan.
Niet meer alleen maar turnen
De opleiding tot sportmasseur en het leven buiten de turnhal had haar verder aan het denken gezet. Voor de zomervakantie schreef ze zich in voor een BBL-opleiding, waarbij ze één dag per week naar school gaat en de rest van de week werkt. “Dat doe ik nu in de kinderopvang. Om die reden heb ik bewust de WK overgeslagen, omdat ik wil kijken en ontdekken of het allemaal te combineren valt met het turnen. Naast mijn opleiding probeer ik elke dag te trainen. Wel moet ik mijn draai zien te vinden. Fysiek is het niet zwaar, maar mentaal wel. ”De stap om weer een opleiding te starten en het turnen op een iets lager pitje te zetten, kwam overigens niet zomaar. “Ik heb lang getwijfeld”, lacht ze. “Maar eigenlijk was het nu hét moment om het te gaan doen. Naast het turnen kan ik nu aan het normale leven proeven.” Af en toe is dat wennen, erkent ze. “Vooral omdat ik nooit geweten heb wat ik nou eigenlijk wilde. Ik was altijd alleen maar met turnen bezig. Maar dat kan zomaar ineens voorbij zijn. Een ernstige blessure en het is klaar. Ik ben blij en ergens ook wel opgelucht dat ik nu ook met iets bezig ben voor erna.” Wanneer dat besef kwam? “Dat was echt toen ik met de opleiding tot sportmasseur begon en steeds meer ging nadenken over de toekomst. Het is belangrijk dat ik er nu gewoon iets naast heb. Turnen, vooral topsport, is een onzeker bestaan. Ik wil ergens op kunnen terugvallen. Samen met mijn vriend Jarne heb ik net een huis gekocht, dus er moet ook wel geld binnenkomen.”
“Ik zou mijn werk in de kinderopvang willen combineren met sportmassage”
Ervaringen overbrengen
Toch is de passie voor de turnsport nog steeds niet verdwenen. “Misschien heb ik alles al bereikt wat ik ooit wilde bereiken, maar ik vind het nog veel te leuk. Ik wil het team graag zo goed mogelijk helpen. Door mijn opleiding train ik een stuk minder dan ik altijd deed. Nu pas besef ik eigenlijk dat de dingen die ik kan helemaal niet zo normaal zijn. Dat wil ik graag blijven doen zolang het mogelijk is. Natuurlijk weet ik dat ik een van de oudsten ben in de ploeg, maar uiteindelijk is leeftijd ook maar een getal.” Of Vera doorgaat met turnen of niet, ze heeft in elk geval al plannen voor ná haar turn carrière. “Ik zou mijn werk in de kinderopvang willen combineren met sportmassage”, vertelt ze. “De komende periode wil ik kijken of ik het masseren weer een beetje kan oppakken, om het bij te houden. Als ik in de afrondende fase van mijn opleiding in de kinderopvang ben gekomen hoop ik stiekem al bezig te zijn met een combinatie tussen sportmassage en de kinderopvang.” Die afwisseling vindt ze erg leuk. “Ik heb mijn hele leven op hoog niveau geturnd en wil graag in die wereld betrokken blijven. Als masseur zou ik andere sporters denk ik goed kunnen helpen, omdat ik zelf ook veel heb meegemaakt. Ook op het gebied van blessures: ik weet hoe zwaar het kan zijn. Als er fysieke tegenslagen zijn, denk ik dat ik ze goed kan steunen door mijn ervaringen over te brengen.”
Wie is Vera van Pol?
Geboren: 17 december 1993 in Weert.
Sport: turnen, sinds 2013 in het Nederlands team.
Prestaties: twee keer deelname aan de Olympische Spelen. In 2016 werd ze zevende met het team, in 2021 elfde. In 2018 won Vera brons met het Nederlands team op het
EK, dit jaar werd ze vierde. Individueel werd Vera drie keer Nederlands kampioen op de meerkamp (2013, 2015 en 2018). Dit jaar won ze haar eerste medaille op een World Cup, brons op de brug in Bakoe.